Μετά από τρία εικοσιτετράωρα σχεδόν άυπνοι και με αρκετά χιλιόμετρα πεζοπορία ... η παραθαλάσσια Ιερά Μονή Γρηγορίου , ήταν για μας ένας σταθμός χαλάρωσης και προετοιμασίας για την επάνοδό μας στη καθημερινότητα του ψεύτικου - βρώμικου κόσμου μας.
Σ' αυτό βοήθησε και το πιο χαλαρό πρόγραμμα της μονής (η λειτουργία ξεκίναγε στις 4 το πρωί ) και η τοποθεσία (σχεδόν μέσα στη θάλασσα).
Αφού κάναμε το ζεστό μπανάκι μας, κοιμηθήκαμε λίγες ωρίτσες πήγαμε στη λειτουργία , πήραμε και το δωράκι μας από έναν πατέρα (ένα βιβλίο του) ... έφτασε η ώρα να αποχαιρετήσουμε το Όρος.
Ακολουθεί ανάρτηση με τα σχόλια και συμπεράσματά μου , από το πολυπόθητο οδοιπορικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου