Σύντομη αναδρομή

Κατά την επίσκεψή μου στο Όρος, συνέβησαν πολλά "τυχαία" γεγονότα που μάλλον τυχαία δεν ήταν....

Πριν όμως τα γράψω θα πρέπει γνωρίζετε κάποιες λεπτομέρειες της ζωής μου.

Μπορώ να πω πως μέχρι σήμερα έχω αποκτήσει μία αξιόλογη εμπειρία από τη ζωή μου που ήταν αρκετά ζωηρή , με μεγάλα σκαμπανεβάσματα σε σχεδόν όλους τους τομείς. Θέλω να πω δηλαδή πως έχω κάνει αρκετά κι έχω γνωρίσει πολλούς συνανθρώπους μας σε όλες σχεδόν τις κατηγορίες που δυστυχώς μας επιβάλουν (Ο Θεός δεν μας έχει κατηγοριοποιήσει Για Εκείνον είμαστε όλοι - αδέρφια. Εμείς τι κάνουμε ;).

Τέλος πάντων το Πάσχα του 2005 εντελώς τυχαία ανακάλυψα πως πάσχω από καρκίνο στο στομάχι (ευτυχώς σε αρχικό στάδιο). Έτσι λοιπόν υποβλήθηκα σε μερική (2/3) αφαίρεση του στομάχου και ολική αφαίρεση της σπλήνας. Δυο μέρες μετά έπαθα παγκρεατίτιδα (μία από τις δυσκολότερες επιπλοκές). Παρ όλα αυτά όμως ο Θεός διέταξε τον Άγιο Πέτρο να μη με δεχθεί κι εκείνος με έδιωξε!.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα Χριστούγεννα το 2007, επανήλθε η αρρώστια την οποία μάλιστα πάλι ανακάλυψα τυχαία έξι μήνες πριν τον προγραμματισμένο έλεγχο... Τότε μου αφαίρεσαν το υπόλοιπο στομάχι.

Σήμερα ζω (θα έλεγα φυσιολογικά) έχοντας περάσει τα παρά πάνω χωρίς να κάνω ούτε μία χημειοθεραπεία ! (Τυχαίο κι αυτό ;).

Δεν θα σας κουράσω σήμερα λέγοντας περισσότερα.

Όταν ένας άνθρωπος φτάσει στο παρά ένα (για να μην πω στο μηδέν), συμβαίνουν πολλά τα οποία είναι πολύ δύσκολο να σας τα μεταφέρω αλλά ακόμα δυσκολότερο να τα κατανοήσετε (μόνο εκείνοι που πέρασαν παρόμοιες καταστάσεις). Αναφέρω το σπουδαιότερο (για μένα πάντα). Εκείνες τις δύσκολες ώρες που δεν γνώριζα σε πιο κόσμο θα βρίσκομαι το επόμενο λεπτό, σταμάταγε ο χρόνος ! Έτσι λοιπόν χωρίς να το καταλαβαίνω έμπαινα σε μια κατάσταση απογραφής, ταξινόμησης ανακατανομής και αναθεώρησης σημαντικών και μη στιγμών της ζωής μου. Είναι λοιπόν αυτό που λένε όσοι φτάσουν εκεί (το άκουγα κι εγώ παλιότερα και χαζό γέλα γα...!) "άλλαξε ο τρόπος σκέψεις κι αντίληψης του".

Ένα από τα αναπάντητα (σχεδόν) μέχρι σήμερα ερωτήματα που έχω είναι: "γιατί Θεέ μου δεν με πήρες μια ώρα αρχύτερα (ενώ μπορούσες) από αυτόν κόσμο που πάει από το κακό στο χειρότερο?".

Μήπως μου έχεις αναθέσει κάποιο έργο και δεν το γνωρίζω?

Σήμερα ίσως έχω πάρει (έμμεσα) μια απάντηση: Λες για να δώσω λίγο ελπίδα και χαμόγελο έστω και σ έναν από σας που διαβάζετε αυτές τις αράδες?

"Η νεκροψία θα δείξει!".

Άλλο ένα σημαντικό που κέρδισα από την ιστορία μου, είναι ο χρόνος να διαβάσω, να σκεφτώ και να αναθεωρήσω όχι μόνο τη ζωή μου αλλά και το σύνολο του "ψεύτικου" για μερικούς κόσμου μας.

Μικρή ανάσα κι επανέρχομαι "Δημήτριος" .... με τα γεγονότα του Αγίου Όρους .....