Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

Αγιο Ορος

Μετά από πολύ καιρό κατάφερα να εκπληρώσω μία από τις επιθυμίες μου : να επισκεφτώ το Άγιο Όρος....
Έτσι λοιπόν σήμερα 1 Δεκεμβρίου 2009 μία μέρα μετά την επιστροφή μου, θα προσπαθήσω να μοιραστώ μαζί σας τη συγκλονιστική μου εμπειρία τονίζοντας σας πως για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε περίτρανα πως τίποτα στη ζωή μου και κατ επέκταση τη δική σας, δεν είναι ή γίνεται τυχαία!
Πριν τρία χρόνια και λίγους μήνες, ευρισκόμενος σε απελπιστική ψυχολογική κατάσταση, ξεκίνησα να πάω στο Άγιο Όρος (απρόσκλητος και μάλλον μόνιμος ). Περίπου στα Τέμπη ξέσπασε μία πολύ ισχυρή καταιγίδα που με ανάγκασε όχι μόνο να σταματήσω, αλλά και να επιστρέψω στο σπίτι μου. Μέχρι πρότινος απορούσα πώς κατάφερα να επιστρέψω σώος και αβλαβής. Ήταν 7 Οκτώβρη πριν τρία χρόνια (τότε που είχαν γίνει καταστροφές στη βόρεια - κεντρική Ελλάδα) κι εγώ ταξίδευα μέσα σ' αυτή!. Σήμερα είμαι σε θέση να γνωρίζω πως μια ανώτερη δύναμη (αυτό που εγώ ονομάζω Θεός) όχι μόνο με απέτρεψε να φτάσω γιατί δεν ήμουν έτοιμος αλλά και με προστάτεψε να γυρίσω κοντά στην οικογένεια μου.
Πριν δέκα μέρες περίπου, ο 'κολλητός μου' που προσπαθούσαμε αρκετό καιρό να συγχρονίσουμε τους ελεύθερους χρόνους μας για να πάμε παρέα, μου είπε πως κανόνισε να πάει με κάποιο φίλο του και αν μπορούσα κι εγώ ν' ακολουθήσω. Εννοείται πως δέχθηκα με μεγάλη χαρά, κι έτσι την προηγούμενη Τετάρτη, ξεκινήσαμε το πολυπόθητο ταξίδι μας στο Άγιο βουνό.
Αυτή την ώρα επεξεργάζομαι το υλικό που μάζεψα από κει και στη συνέχεια (επόμενη ανάρτηση) θα σας περιγράψω τις εντυπώσεις και της εμπειρίες μου από το Άγιο Όρος και μερικούς από τους μοναχούς του που είναι πιο Έλληνες κι από τον καλύτερο συν πατριώτη μας και που όχι μόνο αγωνιούν και προσεύχονται αλλά προσπαθούν να μας ξυπνήσουν από τον λήθαργο που έχουμε πέσει (ή μας έχουν ρίξει)!.
Σε μικρή αναμονή λοιπόν για τα περαιτέρω.....

Στοιχεία επισκέπτη